Pixar. Wat kun je er nog over zeggen. De animatiestudio, opgericht door Lucasfilm, grootgebracht door Steve Jobs en vooral John Lasseter en sinds 2006 onderdeel van Disney, draait al jaren in de allerhoogste regionen mee en heeft daarbij het niveau van animatiefilms als zelfstandige categorie ruimschoots ontstegen. Dit allemaal dankzij films als ‘Toy Story', dat op veel gebieden baanbrekend was en de fundering heeft gelegd voor een hele generatie digitale tekenfilms. ‘Finding Nemo', met een bedrag richting de één miljard dollar aan de internationale kassa vooralsnog het grootste commerciële succes van de studio. ‘Cars', oogverblindende animatie, net als je dacht dat ze die bijna belachelijke consistente groei niet door konden zetten. Tot ze daar met ‘Wall-E' toch nog een schepje bovenop deden. Maar ook bij de mooiste succesverhalen is the sky the limit, zo blijkt met ‘Up'.
De ook door Oscar uitgebreid gelauwerde studio slaagt er namelijk niet in opnieuw het eigen kunnen te overtreffen. En dat is op zich jammer, maar ergens ook wel te verwachten. Het moest onderhand een keer ophouden natuurlijk. Hoe graag je de buitengewoon succesvolle filmmakers voor de zoveelste maal de hemel in wil prijzen, er moet ook ruimte zijn voor kritiek. ‘Up' is namelijk een mooie film, met veel sterke Pixareske vondsten, maar toch verre van perfect.
Wat eerdere films, naast de fantastische animatie, de sterke plot en de prachtige soundtracks zo bijzonder succesvol maakte, was toch voornamelijk de premisse, de vooronderstelling. Speelgoed dat een eigen leven leidt als kinderen even niet opletten, een wereld waarin auto's tot in de meest nauwgezette details de mensheid vervangen, of een schoonmaakrobotje dat in de toekomst alleen achter blijft om ons puin te ruimen. Dat idee was steeds de kracht, de plot kon daar de resterende tachtig à negentig minuten eindeloos op voortborduren zonder zich in onnodige bochten te wringen. Die basis is bij ‘Up' echter te mager. Een oude man die na het verlies van zijn jeugd en zijn vrouw een evenzo oude droom najaagt door duizenden ballonnen met helium te vullen en aan zijn huis te hangen, het gegeven is niet genoeg voor een hele film. Sterker nog, de stuntelige botsingen met alles dat het vliegende huis op zijn route tegenkomt zijn al na een paar minuten oud. Het niveau dat met de ‘Citizen Kane'-achtige openingsscène en onder andere de daarop volgende - hartverscheurende - montage behaald wordt, daalt langzaam met iedere ballon die het huis verliest. Het verhaal heeft daarna geen andere keuze dan zowel bekende paden te bewandelen (‘knorrige protagonist draait bij') als vreemde richtingen in te slaan, met roedels pratende honden, vreemde vogels die nog het meest doen denken aan de Krullevaar van ‘Pluk van de Petteflet' en een derde act die rechtstreeks uit ‘Sky Captain and the World of Tomorrow' lijkt te komen, dogfighting incluis. Ook de slechterik komt in tegenstelling tot wat we gewend zijn van de ronde karakters van Pixar niet helemaal uit de verf en is over het algemeen eerder onwaarschijnlijk dan geloofwaardig, de stem van Christopher Plummer ten spijt. Wat overblijft is een plot zonder de verwachte verrassingen, dat rust op de brede schouders van visueel spektakel, een mooie soundtrack en een handvol scènes waarin het bekende niveau wel gehaald wordt, zoals de eerder genoemde montage en de karakteristieke details in zowel hoofd- als bijfiguren, hun onderlinge interactie en de omgeving.
Het is ergens ironisch dat de animatiestudio de stijgende lijn die het sinds dag één laat zien niet door kan zetten met een film die de titel ‘Up' draagt. Alsof ze zelf aan hebben willen geven dat het ergens op moest houden. Als je de cumulatieve verwachtingen van Pixars absurd rijke verleden echter thuis laat, houd je nog steeds een mooie film met vooral emotioneel sterke karakters, originele grappen en prachtige animatie over. Uiteindelijk vliegt Pixar op minder dan volle kracht namelijk nog gewoon hoger dan 99 procent van de rest. | ||||||||||||||||||
woensdag 26 mei 2010
Recensie Up
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Goed dat jullie al recensies hebben verzameld! Deze film is rijk aan mogelijkheden voor de opdracht.
BeantwoordenVerwijderen